THE MIDNIGHT SKY

Σκηνοθεσία: George Clooney

Ηθοποιοί: George Clooney, Felicity Jones, David Oyelowo

Η ταινία που είναι βασισμένη στο βιβλίο της Lily Brooks-Dalton, “Good Morning, Midnight” εξελίσσεται το 2049, (με μικρές χρονικές παρενθέσεις από το παρελθόν του καθηγητή). Όλα ξεκινάνε με τη φυγή ορισμένων ανθρώπων, από το αστεροσκοπείο Μπαρμπό, αφού πια η γη είναι μη κατοικήσιμη, και μόνο στους πόλους υπάρχει κάποια δυνατότητα επιβίωσης. Ο καθηγητής Λοφτχάουζ (George Clooney), είναι ο μόνος που αποφασίζει να παραμείνει στο πόστο του, στο αστεροσκοπείο, με τη συντροφιά ενός κοριτσιού. Στο μεταξύ το πλήρωμα του διαστημόπλοιου ‘’Αιθέρας’’ επιστρέφει στη Γη έπειτα από χρόνια, αφού ολοκλήρωσε  την αποστολή του, να δημιουργήσει αποικία στον δορυφόρο του Δία, Κ-23, βάσει μιας επιστημονικής μελέτη του καθηγητή Λοφτχάουζ, που έχει θυσιάσει την προσωπική του ζωή για το λόγο αυτό. Ο καθηγητής αποκλεισμένος επικοινωνιακά, αποφασίζει να διασχίσει μια παγωμένη περιοχή με χιονοθύελλές, για να φτάσει στον μετεωρολογικό σταθμό Χέιζεν, ακόμα βορειότερα, ο οποίος διαθέτει μεγαλύτερο ραντάρ και ελπίζει να επικοινωνήσει με τον ‘‘Αιθέρα’’ που λείπει 5 χρόνια από την γη, για να δώσει τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει, και να προτείνει στο πλήρωμα να μην επιστρέψει, αφού η Γη δεν παρέχει πλέον ασφάλεια.

Η ταινία, που οδήγησε τον Clooney να χάσει 14 κιλά για το ρόλο, με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο, δεν ήταν αυτό που περιμέναμε, αν και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι άσχημη. Όμως τελικά η πλατφόρμα του Netflix, στην οποία είναι διαθέσιμη η ταινία από τις 23 Δεκεμβρίου, δεν έχει αποκτήσει ακόμα παράδοση στις ταινίες. Αρνητικά σημεία ότι ήταν αρκετά αργή, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, όπως η σκηνή που προσπαθεί να φτάσει στον μετεωρολογικό σταθμό. Επίσης η σκηνή του διαστημοπλοίου, που μια ομάδα αστροναυτών βγαίνει από αυτό για να επισκευάσει τις ζημιές, είναι χιλιοπαιγμένη και αναμενόμενη. Όσον αφορά τους ηθοποιούς, είναι αρκετά πειστικοί στους ρόλους τους. Το θέμα είναι ενδιαφέρον και θα μπορούσαμε να πούμε και ρεαλιστικό, αν σκεφτεί κανείς το πώς συμπεριφερόμαστε στον πλανήτη και πόσο ακόμα μπορεί να μας ανεχτεί πάνω του ή να μας εξωθήσει να φύγουμε από αυτόν, όπως και το ότι ήδη υπάρχουν έρευνες και σκέψεις για μακροπρόθεσμη κατοίκηση άλλων ‘πλανητών’.

Δεν μπορούμε να πούμε πως είναι μια αριστουργηματική ταινία, δεν μπορούμε να πούμε πως είναι η καλύτερη ταινία του Clooney, που έχει αναλάβει και το ρόλο του σκηνοθέτη. Μπορούμε να πούμε όμως, πως  χωρίς να μας εκβιάζει θα περάσουμε ένα δίωρο (ίσως αν ήταν λίγο μικρότερη η διάρκεια της, να ήταν καλύτερο το αποτέλεσμα), στο οποίο θα προβληματιστούμε, ιδιαίτερα στις μεγάλες σιωπές που έχει. Επίσης θα μας ωθήσει να σκεφτούμε πως η γη είναι το σπίτι μας, και πρέπει να το προστατεύσουμε αν δε θέλουμε να βρεθούμε στη θέση των ανθρώπων της ταινίας, να φύγουμε από αυτήν για να επιβιώσουμε. Αν αυτό είχε σκοπό η ταινία το πέτυχε.

Ε.Φ.Β.

 

 

Δείτε επίσης: