The Goldman Case

Σκηνοθεσία: Cédric Kahn

Παίζουν: Arieh Worthalter, Arthur Harari

Η ταινία βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Pierre Goldman, αριστερού ακτιβιστή που καταδικάστηκε για τη δολοφονία δύο γυναικών. Η πλοκή είναι η δίκη.

Το φιλμ είναι ουσιαστικά ένα θεατρικό. Όσο κι αν η ιστορία έχει ενδιαφέρον, δεν υπάρχει καμία κινηματογραφική αρετή στα 107 λεπτά διάρκειας. Υποθέτω πως ήταν επιλογή του σκηνοθέτη, όμως η στεγνή αφήγηση, η απουσία μουσικής και η φλυαρία κάνουν την παρακολούθηση κουραστική. ΟKahn γύρισε τις σκηνές με τρεις κάμερες. Στο μοντάζ αποφάσισε να μην μπουν καθόλου κοντινά πλάνα. Στο όνομα της αυθεντικότητας ή του ρεαλισμού, πολλές φορές οι δημιουργοί ξεχνάνε πως το σινεμά είναι μια γλώσσα με εικόνες.

Συνειρμικά, μου ήρθε στο μυαλό μια άλλη γαλλική ταινία με παρόμοιο θέμα, το Vérité του Clouzot. Κι εκείνο είχε μεγάλο κομμάτι της πλοκής μια δίκη, αλλά το έκανε πιο έξυπνα, διανθίζοντας την αφήγηση με flashbacks. Δεν υπάρχουν πολλά να σχολιάσεις σκνηνοθετικά και τεχνικά. Θα έλεγα πως η προσέγγιση θυμίζει ντοκιμαντέρ, όμως έχω δει ντοκιμαντέρ με καλύτερη αφήγηση, φωτογραφία και μοντάζ.

Οι ερμηνείες είναι ικανοποιητικές, αν και πρέπει να ομολογήσω πως ο κεντρικός χαρακτήρας μου φάνηκε αντιπαθής. Δεν σας συνιστώ να τη δείτε στο σινεμά, εκτός αν είστε σκληροπυρηνικοί φαν των δικαστικών δραμάτων.

Από 5 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους

Κώστας Ντούμας