THE FATHER
Σκηνοθεσία: Florian Zeller
Παίζουν: Antony Hopkins, Olivia Colman, Rufus Sewell
Ο Άντονι (Antony Hopkins), ένας ηλικιωμένος άντρας , ανεξάρτητος και δραστήριος, δεν είναι πρόθυμος να δεχτεί την όποια ‘‘επιμέλεια’’ προσπαθεί να του επιβάλει η κόρη του Ανν, μέσω τρίτων προσώπων , νοσηλευτών και φροντιστών που βρίσκονται κοντά του για να τον προσέχουν. Μηχανεύεται διάφορους τρόπους για να τους ελέγχει και συχνά καυγαδίζει μαζί τους , με αποτέλεσμα εκείνοι να παραιτούνται από τα καθήκοντα τους. Μα ποιος νοιάζεται; Ο Άντονι πάντως , σίγουρα όχι, είναι αρκετά ικανός να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα του. Η κόρη του Ανν, νιώθει ανασφαλής με την κατάσταση του πατέρα της, ο οποίος δείχνει να έχει αρχίσει να ξεχνάει και είναι φορές που μπερδεύει και την ίδια. Το ότι δε θέλει κανέναν δίπλα του και πεισματικά επιμένει ότι δε χρειάζεται βοήθεια, της δημιουργεί μεγαλύτερο άγχος, μιας και νιώθει το βάρος της ευθύνης του αλλά επιπλέον πρέπει να κοιτάξει και τη δική της ζωή.
Το θεατρικό έργο του γάλλου συγγραφέα και σκηνοθέτη Florian Zeller, μεταφέρεται στην οθόνη (κανονικά εδώ θα είχαμε γράψει μεγάλη, αλλά με κλειστές τις κινηματογραφικές αίθουσες εξαρτάται από την οθόνη που διαθέτετε στο σπίτι σας), με δυο εξαιρετικούς ηθοποιούς στους κεντρικούς ρόλους, τον Antony Hopkins στο ρόλο του πατέρα και την Olivia Colman, στο ρόλο της κόρης του, υποψήφιοι και οι δύο για την ερμηνεία τους στην ταινία «Ο Πατέρας» για βραβείο Όσκαρ. Ο συγγραφέας αντιμετωπίζει το έργο σφαιρικά και προσπαθεί να κάνει και το θεατή να το αντιληφθεί με τον ίδιο τρόπο. Από τη μία φυσικά η κόρη του, που έχει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του πατέρα της, ανησυχεί για εκείνον , την ώρα που νιώθει θλίψη που δεν καταφέρνει να θυμηθεί ούτε καν την ίδια. Και φυσικά ο ίδιος ο άνθρωπος που έχει το πρόβλημα, ο οποίος όμως δεν μπορεί να το αναγνωρίσει. Πως δέχεται αυτός ο άνθρωπος τα εξωτερικά ερεθίσματα; Έχει αρχίσει και ξεχνάει ή οι άλλοι ξεχνάν τι τους γίνεται και απλά θεωρούν ότι είναι εκείνος που μπερδεύεται; Αν και ακροβατεί να μπερδέψει κάπως τον θεατή, για όλα όσα γίνεται μάρτυρας, ο Zeller ξέρει πώς να ισορροπήσει την κατάσταση.
Ο Antony Hopkins, όπως αναμενόταν άλλωστε, είναι εξαιρετικός στο ρόλο του ανθρώπου με άνοια, έχει υιοθετήσει όλες τις συμπεριφορές και αντιδράσεις των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, με τις παραξενιές και την επιμονή τους. Είναι μια καλή επιλογή για ταινία, προσεγμένη με ευαισθησία αλλά και ρεαλισμό από τους συντελεστές της.
Μαίρη Β.
Δείτε επίσης:
