TÁR

Σκηνοθεσία: Todd Field

Παίζουν: Cate Blanchett, Noemie Merlant, Nina Hoss 

Μαέστρος στην ορχήστρα του Βερολίνου, η Λύδια Ταρ απολαμβάνει να είναι μια από τους πιο φημισμένους μαέστρους παγκοσμίως. Δίνει διαλέξεις, συνεντεύξεις, τα κονσέρτα της έχουν παρακολουθήσει χιλιάδες κόσμου, έχει κερδίσει τα τέσσερα βασικά μουσικά βραβεία (Emmy, Grammy, Oscar και Tony) ενώ ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει και την αυτοβιογραφία της.  Με μια βαλίτσα στο χέρι η Ταρ ταξιδεύει παντού, έχοντας για συμμάχους της τη σύντροφό της και πρώτο βιολί στην ορχήστρα, που η ίδια διευθύνει καθώς και τη βοηθό της, νεαρή μουσικό που για την ώρα τελεί χρέη γραμματέα της μαέστρου. Η Ταρ βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή της καριέρας της, και όλα αυτά όχι άδικα μιας και είναι δοσμένη στη μουσική. Όταν η Ταρ ξαφνικά θα βρεθεί σε πίεση, οι ισορροπίες θα αρχίσουν να αλλάζουν και η ίδια να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της, γλιστρώντας από την κορυφή θα προσπαθήσει να σταθεί όρθια, ακόμη κι αν χρειαστεί να ξεκινήσει από την αρχή.

Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Todd Field έχει γυρισμένη σχεδόν εξολοκλήρου την κάμερα πάνω στην Ταρ. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει έστω και μια σκηνή στην ταινία που να μην είναι παρούσα η Cate Blanchett η οποία υποδύεται τη μαέστρο, αλλά ακόμη κι αν υπάρχει, η Ταρ είναι ο ήλιος που γύρω της περιστρέφονται οι άλλοι πλανήτες –χαρακτήρες- αγαπώντας και στηρίζοντάς την, αλλά και γυρνώντας της την πλάτη, στο πρώτο στραβοπάτημα. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας η οποία ξεπερνάει τις δυόμιση ώρες σε διάρκεια, τίποτα δε φαίνεται να ταράζει την άνοδο της Ταρ, αφοσιωμένη στη μουσική προετοιμάζεται για ένα μεγάλο κονσέρτο. Η όποια αγωνία μπορεί να έχει η ηρωίδα θα δοθεί σε ψήγματα, ενώ αρκετά αργότερα θα αρχίσουν να φαίνονται οι πρώτοι τριγμοί, αλλά κι αυτοί περισσότερο σαν κάτι μικρής σημασίας.  Ο Field δε θα αποκαλύψει αν η ηρωίδα του είχε πράξει εσφαλμένα ή ένοχα, θα δώσει μόνο κάποια στοιχεία για να σχηματίσει μόνος του ο θεατής εντύπωση. Πάρα ταύτα κι ενώ φαίνεται να παρακολουθούμε τη καθημερινότητα ενός προσώπου που εργάζεται στο αντικείμενο του για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και να συνδιαλέγεται με ανθρώπους του περιβάλλοντός του, καταφέρνει η ταινία να κυλάει χωρίς να κουράζει, δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην πρωταγωνίστρια ή στον σκηνοθέτη, όμως είναι γεγονός, ότι το κατά κάποιο τρόπο ντοκιμαντερίστικο ύφος που δίνεται η ρουτίνα της ζωής της Ταρ δεν κουράζει τον θεατή.

Η ταινία έχει ήδη ξεχωρίσει στα διεθνή βραβεία, με την Cate Blanchett να αποσπά τη Χρυσή σφαίρα πρώτου γυναικείου δραματικού ρόλου, με έξι υποψηφιότητες στα Όσκαρ, ανάμεσα σε αυτές, ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου γυναικείου ρόλου, πρωτότυπου σεναρίου. Υποψήφιο και για Bafta, στις ίδιες περίπου κατηγορίες. Επίσης συμμετείχε και στο φεστιβάλ Βενετίας με την Blanchett να αποσπά και εκεί το βραβείο γυναικείας ερμηνείας.

Από 9 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους.

Μαίρη Β.