Sing Sing

Σκηνοθεσία: Greg Kwedar

Παίζουν: Colman Domingo, Clarence Maclin, Sean San José

Είμαι επιφυλακτικός με τις κυκλοφορίες της A24, παρά τον ντόρο, την κριτική αποθέωση και ενίοτε τα πολλά βραβεία που τις συνοδεύουν, συνήθως είναι υπερεκτιμημένες μετριότητες. Με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα Moonlight (2016) και το Everything Everywhere All at Once.

Το Sing Sing μ’ εξέπληξε ευχάριστα. Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, ένα πρόγραμμα υποκριτικής στις διαβόητες φυλακές Sing Sing. Μ’ εξαίρεση δύο επαγγελματίες ηθοποιούς, το καστ αποτελείται από πρώην κρατούμενους που συμμετείχαν στο εν λόγω πρόγραμμα. Η πλοκή ξεκινάει, με την απόφαση της ομάδας ν’ ανεβάσει μια κωμωδία.

Αν και το φιλμ διαδραματίζεται σε φυλακή, διαφέρει από τα κλισέ του είδους. Επικεντρώνεται στις σχέσεις μεταξύ των κρατουμένων και το πόσο επηρεάζει τις ζωές τους το θεατρικό που κάνουν πρόβες. Η λιτή, απλή αλλά ποτέ απλοϊκή σκηνοθεσία, δίνει όλο το χρόνο και το χώρο στους χαρακτήρες ν’ανθίσουν. Γιατί οι χαρακτήρες είναι η μεγάλη αρετή και η καρδιά του Sing Sing. Λίγες γωνίες και πλάνα, αφήνουν τις σκηνές ν’αναπνεύσουν. Σχεδόν ολόκληρο το φιλμ είναι γυρισμένο με φυσικό φως. Συν τα γενικά πλάνα, όπου οι φυλακισμένοι κοιτάζουν τον έξω κόσμο, δίνουν μια όμορφη συμβολική αντίθεση, για το πόσο κοντά και πόσο μακριά, είναι η πραγματική ζωή από τις δικές τους.

Στο Sing Sing θα δείτε την καλύτερη υποκριτική για φέτος. Από το πρωταγωνιστικό δίδυμο, που ο Maclin υποδύεται ουσιαστικά τον εαυτό του, μέχρι την υπόλοιπη ομάδα, είναι όλοι εξαιρετικοί. Εμπνευσμένες ερμηνείες και διαλόγοι, με χιούμορ, αλήθεια και ανθρωπιά. Για το πως η ελπίδα μπορεί να γεννηθεί και στα χειρότερα μέρη. Γιατί αυτό είναι το πρόγραμμα υποκριτικής για τους κρατούμενους. Μια ευκαιρία να νιώσουν ξανά άνθρωποι, πως ζουν στον αληθινό κόσμο, και όχι περιορισμένοι στα στενά όρια του ζοφερού μικρόκοσμου τους.

Το Sing Sing είναι μια - ακόμα- εμφατική απόδειξη, πως μια καλή ταινία μπορεί να γυριστεί με ελάχιστο προϋπολογισμό και διάρκεια κάτω από τις δύο ώρες. Μια όαση ουσίας στο κινηματογραφικό σύμπαν του φλυάρου μαξιμαλισμού.

Από 26 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους

Κώστας Ντούμας