RIDE OR DIE
Σκηνοθεσία: Ryuichi Hiroki
Παίζουν: Kiko Mizyhara, Honami Satô
Η Ρέι, συγκατοικεί με τη σύντροφο της, όταν δέχεται ένα τηλεφώνημα από μια παλιά της φίλη, η οποία αποτελούσε το αντικείμενο του πόθου της στα νεανικά της χρόνια. Όταν οι δυο γυναίκες θα συναντηθούν, η φίλη της θα της αποκαλύψει ότι πέφτει συχνά θύμα κακοποίησης από τον εύπορο σύζυγο της και ότι ο γάμος της κάθε άλλο από ευτυχισμένος είναι. Τα σημάδια σε ολόκληρο το σώμα της, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των λεγόμενων της Νανάι. Η Ρέι, δυναμικότερος χαρακτήρας και διατηρώντας αισθήματα για τη φίλη της αποφασίζει να σταματήσει τον κύκλο κακοποίησης που βιώνει με κάθε αφορμή, η Νανάι από το σύζυγο της.
Μια ταινία που θα μπορούσε να είναι καλή, αλλά δεν είναι. Η διάρκεια της 2 ώρες και 22 λεπτά είναι τόσο μεγάλη χωρίς ιδιαίτερες δράσεις. Η υπόθεση σέρνεται και μαζί της σέρνεται και ο δόλιος ο θεατής που περιμένει συνέχεια κάτι να γίνει μα δε γίνεται. Κυρίως έπειτα από την πρώτη ώρα. Σαν υπόθεση θα μπορούσε να θίγει πολλά θέματα τα οποία επίσης σχεδόν δε θίγει, απλά τα αγγίζει επιπόλαια και φλυαρεί σαν βαριεστημένος μαθητής ο οποίος αναγκάζεται να γράψει έκθεση ιδεών, πάνω σε ένα θέμα που θεωρεί ότι δεν τον αφορά. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν αφορούσε τους συντελεστές όταν είπαν θα κάνουμε μια ταινία τόσο για την ενδοοικογενειακή βία όσο και για τη ζωή των ομοφυλόφιλων ζευγαριών τον 21ο αιώνα στην Ιαπωνία.
Δεν ξέρω τι έφταιξε στο σεναριογράφο και σκηνοθέτη και ενώ είχαν μια καλή αφετηρία για να εξελίξουν το θέμα τους, αν και όχι τόσο πρωτότυπη, η συνταγή στο τέλος δεν τους βγήκε. Ακατάλληλη για κάτω των δεκαοχτώ . Διαθέσιμη στην πλατφόρμα του Netflix, που μια στο τόσο μας εκπλήσσει ευχάριστα με τις ταινίες της, αλλά αυτή τη φορά σίγουρα όχι.
Μαίρη Β.
Δείτε επίσης:
