Race for Glory: Audi vs. Lancia

Σκηνοθεσία: Stefano Mordini

Παίζουν: Riccardo Scamarcio, Daniel Brühl

Ο αθλητισμός είναι μια μεταφορά, μια αφορμή για μια κινηματογραφική ταινία. Αν ο θεατής ταυτιστεί, συνδεθεί συναισθηματικά με τον κόσμο της ιστορίας, χωρίς να γνωρίζει ή να του αρέσει το εκάστοτε άθλημα, τότε ο σκηνοθέτης έχει πετύχει το σκοπό του. Με πιο εμβληματικό παράδειγμα το Rocky. Συμβαίνει κάτι τέτοιο στο Race for Glory;

Δυστυχώς όχι. Το φιλμ είναι εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα, πιο συγκεκριμένα, τη σεζόν 1983 του WRC. Βλέποντας τον Brühl (σ’έναν μικρό ρόλο), ο οποίος ήταν πρωταγωνιστής στο παρόμοιας θεματολογίας - και πολύ ανώτερο φιλμ- Rush, η σύγκριση είναι ακόμη πιο σκληρή για το Race for Glory. Η ταινία μοιάζει με αυτές που έβγαιναν παλιότερα, κατευθείαν σε DVD, και από το σωρό που γυρίζει πλέον το Netflix.

Παρά την ποιότητα της παραγωγής, η σκηνοθεσία είναι διαδικαστική, δεν ανεβάζει ποτέ ταχύτητα στην αφήγηση, δεν οδηγεί σε κορύφωση, το μοντάζ δε μεταφράζει ποτέ την ένταση των αγώνων, όπως απαιτεί μια ιστορία που μιλάει για πρωταθλητισμό. Ο Scarmacio είναι καλός ηθοποιός, αλλά είναι υποτονικός και άχρωμος σαν πρωταγωνιστής. Ένα πολύ χλιαρό σενάριο με πολύ χλιαρή υποκριτική. Τα 109 λεπτά περνάνε ευχάριστα, όμως δε μένει τίποτα, τίποτα δεν ξεπερνάει τη μετριότητα.

Τα Rush και Ford vs Ferrari τα τελευταία 14 χρόνια, έθεσαν υψηλά στάνταρ για ιστορίες μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το Race for Glory δεν ανεβαίνει στο βάθρο, με το ζόρι τερματίζει.

Από 28 Μαρτίου στους κινηματογράφους

Κώστας Ντούμας