Magazine Dreams

Σκηνοθεσία: Elijah Bynum

Παίζουν: Jonathan Majors, Haley Bennett

Το Magazine Dreams μοιάζει με ποδοσφαιρική ομάδα, που έχει δύο πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, και οι υπόλοιποι είναι μέτριοι προς κακοί. Η ταινία είναι του 2023, όμως τώρα απέκτησε διανομή. Γιατί; It's complicated.

Το φιλμ έκανε ντεμπούτο στο Sundance, το οποίο δυστυχώς ήταν θνησιγενές. Η απεργία των ηθοποιών  και οι κατηγορίες για επίθεση και παρενόχληση που αντιμετώπιζε ο Majors, στιγμάτισαν την ταινία. Η Searchlight που είχε τα δικαιώματα διανομής, έβαλε την ταινία στο συρτάρι. Τον Οκτώβριο του 2024, μια άλλη εταιρεία αγόρασε τα δικαιώματα, και φέτος το Magazine Dreams έχει μια δεύτερη ευκαιρία.

Ο Majors υποδύεται τον Killian,  έναν body builder με ψυχολογικά προβλήματα που ζει με τον παππού του. Ο πατέρας του σκότωσε τη μάνα του και αυτοκτόνησε. Ο Killian ονειρεύεται να γίνει πρωταθλητής, προσπαθεί να ζήσει φυσιολογικά, μια προσπάθεια που εκτροχιάζεται όσο περνάνε τα λεπτά.

Η μεγάλη αρετή  της ταινίας είναι η αφοσιωμένη ερμηνεία του Majors. Τόσο κατά την προετοιμάσια (πραγματικά έχτισε το σώμα του), όσο και στα γυρίσματα. Απόδιδει εξαιρετικά πειστικά ένα δύσκολο χαρακτήρα, ένα πληγωμένο και δυσλειτουργικό πλάσμα. Τόσο με το σωματικό του παίξιμο, όσο και με τους διαλόγους. Η φωτογραφία με τα έντονα χρώματα και τα κλειστοφοβικά κοντινά, μεταφράζει πολύ καλά την ασφυκτική ατμόσφαιρα.

Κάπου εδώ, τελειώνουν τα καλά. Η άνευρη σκηνοθεσία και το ανέμπνευστο μοντάζ δε βοηθάνε  το φιλμ ν’αλλάξει ταχύτητα όταν πρέπει. Αρκετές σκηνές κάνουν κοιλιά, ο ρυθμός είναι απελπιστικά αργός, το φινάλε ξεχειλωμένο, ενώ η χαριστική βολή είναι η αδικαιολόγητη διάρκεια. Σε 90 λεπτά, όλα θα είχαν ειπωθεί καλύτερα.

Ταινίες όπως το Magazine Dreams δεν είναι κακές, είναι κάτι χειρότερο, είναι αφόρητα μέτριες. Και σε μια εποχή υπερπροσφορά μυθοπλασίας, η μετριότητα είναι ασυγχώρητη.

Από 17 Απριλίου στους κινηματογράφους

Κώστας Ντούμας