Kill The Jockey
Σκηνοθεσία: Luis Ortega
Παίζουν: Nahuel Pérez Biscayart, Úrsula Corberó
Το Kill The Jockey υποτίθεται πως είναι μια μαύρη σουρεαλιστική κωμωδία. Δεν είναι μαύρη, δεν είναι σουρεαλιστική και σίγουρα δεν είναι κωμωδία.
Οι αναβάτες ιπποδρόμου Abril και Remo είναι ζευγάρι, τρέχουν με τα άλογα του μαφιόζου Sirena. Όταν ο Remo σκοτώνει κατά λάθος ένα πανάκριβο άλογο κούρσας, η Abril πρέπει να τον βρει πριν τον Sirena.
Είναι δύσκολο να συνοψίσεις την πλοκή της ταινίας, γιατί πολύ απλά είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Το πιο σουρεαλιστικό ή παράλογο με το Kill The Jockey είναι η ακατανόητη απόφαση της εταιρείας διανομής να φέρει το φιλμ στις ελληνικές αίθουσες. Παραγωγή του 2024, με ελάχιστη εμπορική δυναμική, και σε μια πολύ μικρή αγορά. Ίσως σε άλλες χώρες, που το arthouse κοινό να είναι μεγαλύτερο, να είχε πιθανότητες κέρδους.
Η αρετή του Kill The Jockey είναι η μικρή διάρκεια, αν και αρκετές φορές, κατά τη διάρκεια των 96 λεπτών ένιωσα το χρόνο να διαστέλλεται από την πλήξη. Η χρωματική παλέτα δίνει χαρακτήρα στα πλάνα, και τα όποια θετικά τελειώνουν εδώ. Μέχρι το ημίωρο, η πλοκή έχει οριακά ενδιαφέρον, από ’κει και μετά καταρρέει. Το Kill The Jockey μοιάζει με καραμπόλα επιρροών και ειδών που στο τέλος δεν επιβίωσε κανένας.
Κάτι μεταξύ Jarmusch και Wes Anderson από το Temu στο πρώτο μέρος, για να καταλήξει σε μια παρωδία Almodovar. Δεν ξέρω τι ακριβώς ήθελε να κάνει ο Ortega, αλλά τίποτα δε λειτουργεί. Το Kill The Jockey είναι άλλη μια περίπτωση, που το υλικό είναι για μικρού μήκους και γίνεται προκρούστεια μεγάλου μήκους. Σκηνές και πλάνα που τραβάνε χωρίς λόγο, υπερβολική χρήση της μουσικής για να γεμίσει ο χρόνος και τα κενά της πλοκής. Ο Biscayart χαραμίζεται, ένα καλύτερο σενάριο θα αναδείκνυε το κωμικό του ταλέντο. Ακόμα κι έτσι, είναι αρκετά καλός, το ανέκφραστο πρόσωπο του σε κάποιες σκηνές θυμίζει Buster Keaton.
Δεν ξέρω αν το Kill The Jockey είναι μια ακόμα ιστορία για το φύλο και την ταυτότητα, που μιλάει με συμβολισμούς, αλληγορικά, κτλ.. Το σημαντικό δεν είναι τι λες αλλά πως το λες. Και ο Αργεντινός σκηνοθέτης δε λέει τίποτα για 96 λεπτά και με τον πιο βαρετό τρόπο.
Από 30 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους
Κώστας Ντούμας
Δείτε επίσης:
