Io Capitano > Εγω, Καπετάνιος

Σκηνοθεσία: Matteo Garrone

Παίζουν: Seydou Sarr, Moustapha Fall

Δύο έφηβοι αποφασίζουν να φύγουν από τη Σενεγάλη και να μεταναστεύσουν στην Ιταλία. Η ταινία είναι η ιστορία του ταξιδιού τους. Επώδυνα οικεία για τη χώρα μας. Ο Garrone (γνωστός κυρίως για τα Γόμορρα) διαλέγει ένα δύσκολο θέμα, και πετυχαίνει κάτι δύσκολο. Ν’αφηγηθεί μια ιστορία μετανάστευσης, χωρίς να είναι διδακτική, μελό και καταθλιπτική. Με κύριο όπλο, την φωτογραφία του Paolo Carnera. Ένας καμβάς με εκπληκτικά γενικά - ειδικά στις σκηνές της ερήμου-, που έχουν πάντα ως κύριο θέμα τον άνθρωπο. Το μοντάζ, ανεβάζει και κατεβάζει ταχύτητα, όταν και όποτε πρέπει.

Σκληρές σκηνές, που εναλλάσονται με ονειρικές, διατηρούν τη συναισθηματική ισορροπία στο μεγαλύτερο μέρος της διάρκειας. Ανάμεσα στην απελπισία και την ελπίδα. Εξαιρετικά συμπαθητικοί οι δύο πρωταγωνιστές, στην πρώτη τους κινηματογραφική συμμετοχή. Το σενάριο είναι βασισμένο σε μαρτυρίες Αφρικανών μεταναστών. Όλες οι ανελέητες λεπτομέρειες που έχουμε διαβάσει, μεταφράζονται σε εικόνες. Που δεν προσπαθούν να εκμαιεύσουν πορνογραφικά το συναίσθημα του θεατή.

Οι χαρακτήρες είναι αληθινοί και οι καταστάσεις απόλυτα πειστικές. Η δεξιοτεχνία στην αφήγηση του Garrone, αναδεικνύει όλες τις ανθρώπινες πτυχές, σε σχέση με το δράμα που λέγεται μετανάστευση. Σκληρότητα, εκμετάτελλευση, αλλά και ανθρωπιά, αλληλεγγύη, τρυφερότητα. Η αμφισημία του τέλους –no spoilers-, αφήνει την ερμηνεία του στο θεατή. Για το αν ο ορίζοντας της ελπίδας, είναι το μόνο σύνορο που υπάρχει.

Από 14 Μαρτίου στους κινηματογράφους

Κώστας Ντούμας