GREEN BOOK
Σκηνοθεσία: Peter Farrelli
Παίζουν: Viggo Mortensen, Mahershala Ali, Linda Cardellini
Μια ταινία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα.
Το 1962 ο Toni Lip (Viggo Mortensen) ιταλικής καταγωγής , εργάζεται στο μπαρ Copa. Όταν αυτό θα κλείσει για δυο μήνες ώστε να ανακαινιστεί ο Toni θα μείνει προσωρινά άνεργος. Όμως δύο μήνες ανεργίας για μια φτωχή οικογένεια είναι πολυτέλεια, οπότε ο Toni αναγκάζεται να αναζητήσει δουλειά ώστε να καλύψει αυτό το κενό. Όταν τον καλούνε να περάσει από συνέντευξη για μια δουλειά οδηγού εκείνος σπεύδει , μόλις αντιληφθεί ότι το αφεντικό του ο Dr. Don Shirley (Mahershala Ali) είναι ένας μαύρος βιρτουόζος του πιάνου, δε θα μείνει ιδιαίτερα ικανοποιημένος. Όμως οι άλλες επιλογές που έχει θα μυρίζουν μπελάδες.
Αν και νωρίτερα έχουμε αντιληφθεί μια κάποια προκατάληψη απέναντι στους μαύρους από την πλευρά της οικογένειας του Toni , κατ’ επέκταση και από τον ίδιο, ο ανοιχτός σχεδόν αυθάδης χαρακτήρας του σοφέρ που δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηλός, αντιθέτως αναζητάει συνέχεια ευκαιρία να ανοίξει συζήτηση, θα φέρει τους δυο άντρες σταδιακά πιο κοντά.
Ο Toni θα γίνει σοφέρ του βιρτουόζου αλλά μαύρου καλλιτέχνη και καθώς θα ταξιδεύουν στον Αμερικάνικο Νότο, πολιτείες που στον αμερικανικό εμφύλιο υπερασπίστηκαν τη διατήρηση της δουλείας, αυτό που θα μετράει περισσότερο θα είναι το χρώμα του δέρματος και όχι η ουσία του ατόμου. Ο σοφέρ θα αναγκαστεί να υπερασπιστεί τη σωματική ακεραιότητα του αφεντικού του, και αν και μπορεί να είναι μέρος της συμφωνίας, ο θεατής θα αντιληφθεί ότι τον υπερασπίζεται σαν φίλος, παρά τα όσα υποστηρίζει στους μεταξύ τους καυγάδες.
Αυτό που θα κάνει εντύπωση είναι όταν το δήθεν εκλεπτυσμένο ακροατήριο των αριστοκρατών, που θα οργανώνει βραδιές για να θαυμάσουν τη δεξιότητα και το ταλέντο του καλλιτέχνη, τις περισσότερες φορές όταν ο βιρτουόζος θα είναι απομακρυσμένος από το πιάνο του, θα του συμπεριφέρονται όπως στον οποιοδήποτε μαύρο, επιβάλλοντας του μια δήθεν ανωτερότητα τους που θα στηρίζεται απλά και μόνο στο χρώμα του δέρματος. Κι ενώ ο λιγότερο μορφωμένος και εκλεπτυσμένος σοφέρ θα έχει τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους λευκούς, ο ταλαντούχος πιανίστας θα πέφτει θύμα ρατσιστικών αντιμετωπίσεων που άλλες φορές θα θίγουν το σώμα και άλλες την αξιοπρέπεια του.
Από το ταξίδι στο νότο κι από τη συντροφιά τους θα επιστρέψουν αλλαγμένοι αλλά και κερδισμένοι. Μια δυνατή φιλία που θα τους ενώνει ως το τέλος της ζωής τους.
Σε μια εποχή που πολλοί βαδίζουν και προσπαθούν να παρασύρουν την ανθρωπότητα προς το σκοταδισμό, με ρατσιστικές διαθέσεις , με εθνικιστικές προκηρύξεις και διχασμούς ο σκηνοθέτης του «GREEN BOOK» -από το οποίο ο σοφέρ συμβουλεύεται σε ποια ξενοδοχεία, μπαρ και εστιατόρια είναι ευπρόσδεκτοι οι μαύροι,- στηρίζει την ταινία του στις ομοιότητες και όχι στις διαφορές των ανθρώπων. Ο «Αράπης» είναι το αφεντικό, ο μορφωμένος, ο ταλαντούχος, αυτός που κάθεται στην πίσω θέση και που ένας λευκός οδηγεί το αυτοκίνητο για να τον μεταφέρει στον προορισμό του. Ο λευκός από την άλλη αν και σοφέρ, είναι αυτός που εκνευρίζεται πιο συχνά με τη συμπεριφορά των λευκών απέναντι στον καλλιτέχνη που έχει αρχίσει και θαυμάζει, και έχει μια λαϊκή αξιοπρέπεια, με την οποία θα ταυτιστείτε πολλοί.
Σκηνοθετικά θα έλεγε κανείς ότι είναι μια κλασσική ταινία του Hollywood. Εστιάζει στο σενάριο και στο δεσμό των δύο αντρών που σταδιακά χτίζουν μια ισχυρή φιλία. Η υπόθεση είναι το δυνατό της χαρτί και φυσικά αυτή που θα κάνει τους θεατές να γελάσουν (ακόμα και τους κριτικούς) αλλά θα τους συγκινήσει επίσης.
Από 3 Ιανουαρίου στους κινηματογράφους
Μαίρη Β.