Freud's Last Session

Σκηνοθεσία: Matthew Brown

Παίζουν: Anthony Hopkins, Matthew Goode

Δύο μέρες μετά την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μερικές εβδομάδες πριν το θάνατο του, ο Freud καλεί στο σπίτι του τον συγγραφέα C.S. Lewis (γνωστό από τη σειρά βιβλίων Narnia), και έχουν ένα παθιασμένο debate περί θρησκείας, ύπαρξης, μεταξύ άλλων.

Βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο, το οποίο είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο The Question of God του Armand Nicholi (μιλάμε για Inception μυθοπλασίας). Αν και το 80% της πλοκής διαδραματίζεται στο σπίτι του Freud, η σκηνοθεσία του Brown καταφέρνει να μεταφράσει κινηματογραφικά το σενάριο, αποφεύγοντας μια στείρα μεταφορά. Ο πυρήνας παραμένει η διαλογική αναμέτρηση μεταξύ των δύο χαρακτήρων, διανθισμένη με σκηνές flashback, οι οποίες δίνουν μια ισορροπία στην αφήγηση. Ξεχωρίζει η ονειρική σεκάνς θανάτου του Freud, με τα tableau vivant.

Χωρίς εξεζητημένες επιλογές, με καλή φωτογραφία και διακριτικό score, το φιλμ έχει ροή και ρυθμό, οι δύο ώρες κυλούν ευχάριστα, χωρίς να κουράζουν, παρά το γεγονός πως η ταινία βασίζεται κυριώς στο διάλογο. Ο Brown δίνει χώρο και χρόνο στους πρωταγωνιστές του να λάμψουν. Ο Hopkins είναι εξαιρετικός, ειδικά στις λεπτομέρειες της ερμηνείας του. Τα σαρκαστικά γέλια, οι χειρονομίες. Εξίσου καλός, ο υποτιμημένος Goode, δεν κάνει απλά σεγόντο στον Hopkins.

Το φιλοσοφικό debate αν και πιάνεται με βαριά θέματα, δεν κουράζει, δε δίνει απαντήσεις και δεν μεροληπτεί. Εκτός από την παρουσίαση των επιχειρημάτων της κάθε πλευράς, είναι ταυτόχρονα και μια ψυχανάλυση (punintented), ένα group therapyτων δύο ανδρών. Μια φανταστική συνάντηση γίνεται η αφορμή για πολύ καλή ταινία.

Από 23 Μαΐου στους κινηματογράφους

Κώστας Ντούμας