A HERO > ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ

Σκηνοθεσία: Asghar Fahradi

Παίζουν: Amir Jadidi, Mohsen Tanabendeh, Fereshteh Sadre Orafaiy

Μια χαμένη τσάντα, δίνει την ευκαιρία στον Ραχίμ, έναν άντρα που εκτίει ποινή φυλάκισης, να ξεπληρώσει μέρος των χρεών του και να αφεθεί νωρίτερα ελεύθερος. Τελικά ο Ραχίμ αποφασίζει να αναζητήσει τον κάτοχο της χαμένης τσάντας και να την επιστρέψει μαζί με το πολύτιμο περιεχόμενο της. Η πράξη του αυτή γεμίζει με θαυμασμό τους ανθρώπους που τον γνωρίζουν, αλλά και όσους δουν το αφιέρωμα που θα κάνει για εκείνον ένα τηλεοπτικό κανάλι. Κάποιοι επηρεασμένοι από την καλή του πράξη, θα προσπαθήσουν να τον βοηθήσουν να βγει από τη φυλακή και να συνεχίσει τη ζωή του. Όμως δε φαίνεται να είναι όλοι ικανοποιημένοι με το ότι ο Ραχίμ θεωρείται ήρωας και υπάρχουν άνθρωποι που τον θαυμάζουν και τον έχουν συμπαθήσει. Μη πηγαίνοντας τα πράγματα όπως θα ήλπιζε, ο Ραχίμ θα κάνει μια απερίσκεπτη πράξη η οποία θα έχει ως συνέπεια μια ακολουθία σφαλμάτων.

Ο  σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας Asghar Fahradi, έχει κάνει μια σειρά ταινιών που τον έχουν κάνει ιδιαίτερα δημοφιλή παγκοσμίως, αναφέρω τον «Εμποράκο» και «Το ξέρουν όλοι» με τους Πενέλοπι Κρουζ και Χαβιέ Μπερδεμ. Στην καινούργια του ταινία με τίτλο «Ένας ήρωας» αφηγείται την ιστορία του Ραχίμ ενός τίμιου ανθρώπου που η καλοσύνη και η εντιμότητα του τον κάνουν θύμα. Όσο κι αν ο ίδιος προσπαθεί να είναι ειλικρινής, ακόμη και στην πιο μικρή λεπτομέρεια , οι γύρω του δεν ενδιαφέρονται να ακούσουν την αλήθεια. Μπορεί ο Ραχίμ να είναι από τη φύση του έντιμος, όμως πώς και κατά πόσο μπορεί να επιβιώσει, σε μια κοινωνία που δεν ενδιαφέρεται για την εντιμότητα παρά τα όσα κηρύττει υπέρ αυτής ; Όντας  τίμιος ο Ραχίμ, όταν θα αναγκαστεί να παίξει με όρους ανέντιμους, ίσως να μην τα καταφέρει και να βρεθεί διπλά εκτεθειμένος.

Είναι η πέμπτη συνεχόμενη ταινία του Asghar Fahradi, που αποτελεί την πρόταση του Ιράν για το ξενόγλωσσο Όσκαρ, η οποία έφτασε ως τις 15 επιλαχούσες. Υποψήφιο για Χρυσή σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας. Απέσπασε το μέγα βραβείο επιτροπής στις Κάνες, ενώ στο φινάλε της πρεμιέρας του στο φεστιβάλ Κανών, το συνόδευσε ένα πεντάλεπτο όρθιο χειροκρότημα του κοινού, και καταλαβαίνω απολύτως τον λόγο.  Μια κοινωνική ταινία που αξίζει να δείτε και που μπορεί να διαδραματίζεται στο Ιράν, αλλά θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει τον πολίτη του κάθε τόπου.

Από 1 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους.

Μαίρη Β.

 

 

Δείτε επίσης: