2073

Σκηνοθεσία: Asif Kapadia

Παίζουν: Samantha Morton, Naomi Ackie

Ο Asif Kapadia είναι γνωστός για τα βιογραφικά ντοκιμαντέρ του (Senna, Amy, Diego Maradona). To 2073 είναι ένα sc ifi docudrama. Κατά το ήμισυ, ένα δράμα που εξελίσσεται στο δυστοπικό μέλλον, με flashbacks πλάνα αρχείου, που αφηγούνται το πως καταστράφηκε ο κόσμος.

Εμπνευσμένο από το κλασικό La Jetée του Chris Marker, το 2073 είναι μια άνιση προσπάθεια στην καλύτερη. Για έναν σκηνοθέτη με την εμπειρία του Kapadia, το αποτέλεσμα θυμίζει video στο Youtube. Αμφιταλαντεύεται μεταξύ μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, χωρίς να είναι τίποτα από τα δύο. Δύο διαφορετικές ταινίες, ατάκτως ερριμμένες ώστε να μοιάζουν με μια.

Δεν είναι το χαμηλό budget το μεγαλύτερο πρόβλημα, πολλές φορές, το ταλέντο καταφέρνει να ξεπερνάει τους περιορισμούς. To La Jetée πρέπει να κόστισε το 1/10 του 2073, είχε το 1/3 της διάρκειας του, και γυρίστηκε πριν 63 χρόνια. Κι όμως ο συναισθηματικός αντίκτυπος που προκαλεί δεκαετίες μετά, κάνει το φιλμ του Kapadia να φαίνεται μια ξεθωριασμένη φωτοτυπία.

Τα μυθοπλαστικά μέρη είναι φτωχά, αμήχανα, στερούνται φαντασίας  παραγωγικής αξίας, και χαραμίζουν την Samantha Morton. Τα μέρη του ντοκιμαντέρ είναι καλύτερα, δυστυχώς δε λένε κάτι καινούργιο, που να μην έχει ήδη ειπωθεί πολύ καλύτερα. Για νιοστή φορά, απορώ με τη λογική της εταιρείας διανομής να φέρει το 2073 στις αίθουσες.

Τηρουμένων των αναλογιών, ο Kapadia βρίσκεται σε παράλληλη πορεία με τον Joshua Oppenheimer. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης γύρισε δύο από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ της τελευταίας εικοσαετίας, τα Act Of Killing και Look Of Silence. Το περσινό The End ήταν η πρώτη του ταινία μυθοπλασίας, και ήταν εγκληματικά βαρετή. Η φιλμογραφία του Kapadia αποτελείται κυρίως από φιλμ μυθοπλασίας, όμως τα ντοκιμαντέρ του είναι αυτά που ξεχωρίζουν. Σαφώς και ένας δημιουργός πρέπει να πειραματίζεται με διαφορετικά είδη και να εξερευνά τα όρια του. Όμως, δεν είναι όλα για όλους.

Από 20 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους

Κώστας Ντούμας