Ραντεβού εκεί ψηλά (Au revoir là-haut)
Σκηνοθεσία: Αλμπέρ Ντουποντέλ
Παίζουν: Αλμπέρ Ντυποντέλ, Ναουέλ Πέρεζ Μπισκαγιάρ, Λορέν Λαφίτ
Τέλη Α’ Παγκοσμίου Πολέμου: Ο Εντουάρ Περικούρ (Ναουέλ Πέρεζ Μπισκαγιάρ) και ο Αλμπέρ Μαγιάρ (Αλμπέρ Ντουποντέλ) βρίσκονται στα χαρακώματα της γαλλικής στρατιάς αναμένοντας εναγωνίως το τέλος του πολέμου, που όλα δείχνουν ότι είναι κοντά. Δύο άνθρωποι με διαφορετικό παρελθόν, ο Εντουάρ γόνος μιας αριστοκρατικής οικογένειας, καλλιτέχνης, μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, με μια πολύ έντονη σχέση με τον πατέρα του που καθόρισε εν πολλοίς τη ζωή του και από την άλλη ο Αλμπέρ, λογιστής, ένας άνθρωπος καθημερινός, καλοσυνάτος, που αδημονεί να γυρίσει στο Παρίσι στην αρραβωνιαστικιά του για να συνεχίσει την ζωή στην οποία πάτησε παύση με τον πόλεμο. Εκεί στα χαρακώματα όμως ο Ανρί Πραντέλ
(Λορέν Λαφίτ), ο λοχαγός της μεραρχίας τους, ένας πολεμοχαρής, φιλόδοξος και αδίστακτος άνθρωπος αρνείται να δεχτεί το τέλος του πολέμου. Έτσι παραβαίνει τις εντολές για κατάπαυση του πυρός με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια μάχη με δική του προτροπή, θύμα της οποίας θα πέσει ο Εντουάρ. Θα χτυπηθεί βαριά και θα παραμορφωθεί μόνιμα στο πρόσωπο του. Ο Αλμπέρ θα σταθεί δίπλα στον Εντουάρ στις δύσκολες αυτές στιγμές και μάλιστα θα τον βοηθήσει να «πεθάνει» στα χαρτιά μετά από παράκληση του Εντουάρ καθώς ο τελευταίος φαίνεται να απεύχεται περισσότερο κι από τον θάνατο την επιστροφή στο σπίτι του και κυρίως στον πατέρα του. Τα γεγονότα θα δέσουν ακόμα περισσότερο τους δύο φίλους, οι οποίοι θα γυρίσουν στο Παρίσι, όπου η περιπέτεια της ζωής τους εκεί θα είναι πιο συναρπαστική αλλά και πιο δύσκολη και περίπλοκη ακόμα και από τον ίδιο τον πόλεμο.
Ο Αλμπέρ Ντυποντέλ δίνει μαθήματα σκηνοθεσίας. Πρόκειται για μια ταινία που πέρα από την αρτιότητα του σεναρίου (δεν υπάρχει κανένα «κενό» ή αδύναμο σημείο άξιο κριτικής) προσφέρει και την αψεγάδιαστη απεικόνιση των γεγονότων και μετατρέπεται σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στα σκληρά αλλά και στα ιδιαιτέρως δημιουργικά, από καλλιτεχνικής άποψης, μεταπολεμικά χρόνια στο Παρίσι. Ο Αλμπέρ Ντυποντέλ, πέρα από τα μαθήματα σκηνοθεσίας παραδίδει και μαθήματα υποκριτικής και μαζί με τον Μπισκαγιάρ (που στα ¾ της ταινίας παίζει μόνο με τις κινήσεις και την φωνή του) και τον Λαφίτ συνθέτουν μια εκρηκτική υποκριτική τριπλέτα.
Μια ιστορία για τον απόηχο του Μεγάλου Πολέμου, αφιερωμένη στους ήρωες που έζησαν αλλά δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ ως τέτοιοι αλλά αντίθετα τους δόθηκε να καταλάβουν ότι ήταν απλά τα γρανάζια μιας συστημικής πολεμικής μηχανής. Κι εκείνοι χαμένοι μέσα στην φρικαλεότητα που έμεινε ως αποτύπωμα στις καρδιές τους να ψάχνουν να ξαναβρούν τα βήματα τους και ένα αίσθημα προορισμού. Μια ιστορία διδακτική για την πραγματική ηθική, για την αξία της ανθρώπινης ζωής, με χαρακτήρες ενδιαφέροντες, ξεχωριστούς δοσμένους με περίσσια φαντασία και καλλιτεχνική διάθεση, χωρίς όμως αυτό να αφαιρεί τον ρεαλισμό τους και τη δυνατότητα να συσχετιστεί κανείς μαζί τους.
Μια ταινία σταθμός, δεν θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω κάπως διαφορετικά καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν σκέτη υποτίμηση του έργου αυτού τέχνης, που σπάνια συναντούμε, ειδικά στις μέρες μας. Μην την χάσετε!!!!
Πέννυ Ψαρρά
Στους κινηματογράφους από 22 Μαρτίου
Info: Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Pierre Lemaitre