«LOVE AND FRIENDSHIP»

 

Σκηνοθεσία: Whit Stillman

Παίζουν: Kate Beckinsale, Chloë Sevigny, Xavier Samuel

 

Μη μου πείτε ότι ο τίτλος δεν ήταν αρκετός για να καταλάβετε ότι πρόκειται για άλλη μια μεταφορά στη μεγάλη οθόνη έργου της Τζέιν Όστιν. Και μιας και αναφερόμαστε σε μια συγγραφέα που έζησε στα τέλη του 17ου αιώνα και στις αρχές του 18ου, φυσικά και το έργο είναι εποχής. Συγκεκριμένα η ταινία Love and Friendship είναι μεταφορά του έργου της «Λαίδη Σούζαν». Για να μαθαίνουν οι καινούργιοι και να θυμούνται οι παλιότεροι στα βιβλία της εν λόγω συγγραφέως βασική είναι η γαμήλια πλοκή, οπότε και σε αυτή την περίπτωση μας απασχολεί ποια θα παντρευτεί ποιον.

Η κεντρική ηρωίδα η Λαίδη Σούζαν (Kate Beckinsale) είναι μια όμορφη χήρα, ξεπεσμένη αριστοκράτισσα. Από όπου περνάει προκαλεί τον πόθο των αντρών και τη ζήλεια των γυναικών, ενώ είναι υποχρεωμένη να ζει από την ευγενή προσφορά αυτών που τη φιλοξενούνε. Πανούργα, πονηρή, αυτάρεσκη και κυρίως χειριστική στρέφει την κάθε δυσμενή κατάσταση υπέρ της. Φλερτάρει με άνεση τους άντρες κάνοντας τους θύματα της ενώ όσες γυναίκες δε τη μισούν και δεν την απεχθάνονται επιζητούν τη φιλία της.

Σκοπός της Λαίδη Σούζαν είναι να παντρέψει την κόρη της με έναν πλούσιο αριστοκράτη που με βεβαιότητα στα χαρίσματα του δε θα μπορούσε να μετρηθεί η ευφυΐα. Μάλιστα φτάνει σε τέτοια κατάσταση η αφέλεια του που κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του, αφήνει τους πάντες άφωνους. Και όσο και αν μπορεί να θεωρηθεί χαριτωμένα αφελής ένας τέτοιος άντρας, καμία γυναίκα δε θα τον ήθελε στο πλάι της για σύζυγο· εκτός από μια έξυπνη γυναίκα –και εδώ θα μου επιτρέψετε να αντιστρέψω το αντρικό τρίπτυχο για την ιδανική γυναίκα: Πλούσια, Όμορφη και Ανόητη και να σχολιάσω ότι μια έξυπνη γυναίκα θα επιθυμούσε στο πλάι της έναν άντρα Πλούσιο-Όμορφο και Ανόητο κι αν είναι κάτι να λείπει από αυτό το τρίπτυχο, μπορεί κάλλιστα να απουσιάζει η ομορφιά!

Αν σας αρέσουν τα έργα εποχής μετρήστε στα υπέρ της ταινίας ότι έχει αρκετά εξωτερικά πλάνα με θέα την αγγλική εξοχή, έτσι για να ανοίγει το μάτι του θεατή των μεγάλων πόλεων. Η πλοκή δεν έχει κάτι ξεχωριστό αλλά είναι κλασσική και με τη σφραγίδα της Jane Austen, και μετρώντας τη διαχρονικότητα της (για πάνω από τρεις αιώνες διαβάζεται και αγαπιούνται οι ήρωες της με κορυφαίο στη λίστα τον αγενή και εγωιστή κύριο Ντάρσι), μάλλον πρέπει να μετρηθεί στα υπέρ. Κι όσοι έχετε βίτσιο, για άγνωστο σε εμένα λόγο, με την αγγλική προφορά, σας ορκίζομαι ότι ούτε μια λέξη δε θα προφερθεί με διαφορετικό τρόπο.

Από 22 Ιουνίου στους κινηματογράφους.