Η ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ

Πρωταγωνιστούν: Κόλιν Φάρελ, Νικόλ Κιντμαν, Κίρστεν Ντανστ.

Η σκηνοθέτης Σοφία Κόππολα μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα του μυθιστοριογράφου και θεατρικού συγγραφέα Thomas Gullinan. Κατά τη διάρκεια του τρίτου έτους του εμφυλίου πολέμου στη Βιρτζίνια μια νεαρή μαθήτρια παρθεναγωγείου βρίσκει στο δάσος έναν τραυματισμένο στρατιώτη του εχθρικού στρατεύματος, χωρίς ιδιαίτερους δισταγμούς, άλλωστε είναι απλά ένα νεαρό κορίτσι  που βλέπει στο πρόσωπο του έναν τραυματισμένο άνθρωπο και όχι έναν εχθρό, αποφασίζει να τον μεταφέρει ως το σχολείο της όπου μένουν τέσσερις ακόμα μαθήτριες, η δασκάλα και η διευθύντρια του παρθεναγωγείου. Αν και οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να τον παραδώσουν στο δικό τους στρατό ως αιχμάλωτο η κατάσταση της υγείας του σε συνδυασμό με τη χριστιανική τους παιδεία δεν τους το επιτρέπει, έτσι καταλήγουν να τον βοηθήσουν ώστε να ξεφύγει από τον κίνδυνο και ύστερα να αποφασίσουν αν θα τον παραδώσουν.

Όμως ένας άντρας μέσα σε εφτά γυναίκες αποτελεί για όλες πειρασμό, ακόμα και οι μικρότερες μαθήτριες, παιδιά ακόμα, που έχουν απομείνει στο σχολείο δείχνουν περιέργεια και θέλουν να κερδίσουν την εύνοια και τη συμπάθεια του. Τα πράγματα φυσικά δεν είναι τόσο αθώα ανάμεσα στη διευθύντρια, τη δασκάλα και τις μεγάλες σε ηλικία μαθήτριες. Η αντιζηλία και ο ανταγωνισμός τους αφυπνίζεται με τρόπαιο τον νεαρό δεκανέα, ο οποίος ασκεί τη γοητεία του πάνω σε όλες τις κατοίκους του παρθεναγωγείου, με την ελπίδα να μην τον παραδώσουν στο στρατό των Νοτίων καθώς και να παραμείνει κοντά τους, άλλωστε είναι πολύ ευχάριστο να αποτελεί το επίκεντρο του μικρόκοσμου τους. Τα πράγματα όμως στην πορεία ξεφεύγουν και οι συνέπειες δε θα είναι για κανέναν ευχάριστες.

Τα πλάνα της ταινίας στη φύση είναι σαν να σε ταξιδεύουν στις περιγραφές του βιβλίου. Όσοι έχετε δει παλαιότερες ταινίες της Κόππολα  («Αυτόχειρες Παρθένες» 1999 μεταφορά του βιβλίου του ελληνικής καταγωγής συγγραφέα Ευγενίδη, «Χαμένοι στη μετάφραση 2003 κ.α.) θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι η σκηνοθέτης κάνει τη δουλειά της όσο πιο ήσυχα γίνεται χωρίς να επιδιώκει να τραβήξει την προσοχή με φασαρία αλλά αντιθέτως σέβεται το θεατή, τον κινηματογράφο και ό,τι καλείται, σενάριο ή βιβλίο, να κάνει εικόνα.

Από 6 Ιουλίου στους κινηματογράφους.