Gold

Πήγαμε σινεμά αυτήν την εβδομάδα και είδαμε την ταινία ''GOLD''  με πρωταγωνιστή τον Matthew McConaughey και σκηνοθέτη τον Stephen Gaghan. Ο McConaughey μετά από μερικές αισθηματικές κωμωδίες που τον έκαναν γνωστό στο ευρύ κοινό, πλέον μετά και το oscar που πήρε για την ταινία ''Dallas Buyers Club'' έχει εξελιχθεί όχι απλά σε  'master of disguise' για κάθε νέα του ταινία αλλά και σε έναν ηθοποιό που επιλέγει να παίρνει ρόλους που απαιτούν φυσική μεταμόρφωση.

Με μια πρώτη ματιά το ''GOLD'' θυμίζει λίγο το ''The Wolf of Wall Street'' η οποία όπως και το ''GOLD'' βασιζόταν σε πραγματικά γεγονότα και είχε να κάνει και αυτό με την μαγεία που ασκεί το χρήμα και  ειδικότερα ο γρήγορος πλουτισμός αλλά και την σκληρή πραγματικότητα που συνήθως τον ακολουθεί με την πτώση από τα ψηλά που συνήθως κάνει μεγάλο κρότο. Ο Kenny Wells της περίπτωσης μας δεν ενδιαφέρεται τόσο για τα χρήματα, όπως εξομολογείται κάποια στιγμή στην ταινία, αλλά πιο πολύ για την εύρεση χρυσού και την περιπέτεια που έχει να κάνει με αυτήν. Κληρονόμος άλλωστε μιας παράδοσης που έχει ξεκινήσει από τον παππού του και συνεχίστηκε με τον πατέρα του, ο Kenny Wells προσπαθεί να βρει παρθένα μέρη για να εξορύξει χρυσό. Θα φτάσει μέχρι την Ινδονησία μετά από ένα όνειρο αποκάλυψη που είδε μεθυσμένος, το ποτό ρέει άφθονο στην ταινία  και εκεί θα συνεργαστεί με τον περίφημο, παθιασμένο επίσης για τις εξορύξεις γεωλόγο, Michael Acosta (Edgar Ramirez) και στο πρόσωπο του θα βρει τον τέλειο συνεργάτη στο έγκλημα (που εν αγνοία του Wells)  θα διαπράξουνε.

Βασικό στοιχείο-μάθημα της ταινίας είναι το πόσο τυφλώνει ένα ολόκληρο σύστημα η προσδοκία του υπέρογκου πλούτου και ειδικά όταν δεν είναι άμεσα ορατός αλλά βασίζετε σε αναλύσεις εργαστηρίων και χρηματοοικονομικές προσδοκίες  καθώς επίσης πως πάντα σε αυτό το παιχνίδι θα υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Μερικά εκατομμύρια χάνονται μέσα σε λίγες ώρες αλλά για κάποιο λόγο το σύστημα φαίνεται έτοιμο να απορροφήσει τέτοιες απώλειες. Προσωπικά ο κύριος λόγος που με έκανε να πάω να δω την ταινία ήταν ο McConaughey, αλλά θα έλεγα αξίζει γενικά η ταινία για τις κάποιες καλοβαλμένες ανατροπές που έχει και για τον άφθονο χρυσό που ποτέ δεν θα δούμε αλλά θα πλανάται σαν σκιά μέχρι το τέλος της ταινίας, σαν κάθε γνήσιο αντικείμενο της επιθυμίας μας.