Deadpool 2
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λάιτς
Παίζουν: Ράιαν Ρέινολντς, Τζος Μπρόλιν, Μορένα Μπακάριν, Ζάζι Μπιτζ, Μπριάνα Χίλντεμπραντ, Καράν Σόνι, Τζούλιαν Ντένισον
Ο Deadpool επιστρέφει δυναμικά με ένα ιδιαίτερα καλό σίκουελ. Τον βρίσκουμε άκρως ευτυχισμένο στην αρχή της δεύτερης ταινίας, να σχεδιάζει με τη σύντροφο του το κοινό τους μέλλον και με την «καριέρα» του (παγκόσμιας εμβέλειας πλέον, κάτι που θα δείτε να παρουσιάζετε με απίστευτο χιούμορ στην ταινία) στο αποκορύφωμα της. Αντιμετωπίζοντας όμως μια συμμορία κακοποιών ο αρχηγός τους θα καταφέρει να ξεφύγει από τον Deadpool. Το γεγονός αυτό θα αλλάξει άρδην τη ζωή του εύθυμου αυτού σούπερ ήρωα και θα τον οδηγήσει σε μια μεγάλη συναισθηματική και ηθική κρίση. Δεν θα αποκαλύψω περισσότερα για την υπόθεση αντιλαμβανόμενη ότι κάτι τέτοιο θα χάλαγε το στοιχείο της έκπληξης το οποίο είναι καταλυτικό για την εξέλιξη των γεγονότων. Αξίζει να την απολαύσετε γνωρίζοντας όσο το δυνατόν λιγότερα.
Όπως ειπώθηκε προηγουμένως πρόκειται για μια πολύ επιτυχημένη συνέχεια που κρατά με διάφορους ευφάνταστους τρόπους αμείωτο το ενδιαφέρον. Έχει ένταση, όπως αρμόζει σε μια περιπέτεια και ειδικά σούπερ ηρώων, αλλά δεν μένει μόνο εκεί. Χτίζει περαιτέρω την περσόνα του Deadpool, την εξελίσσει και «σκάβει» βαθύτερα σε αυτή, κάτι που δε συναντάται εύκολα σε τέτοιου είδους ταινίες. Εμπεριέχει βιώματα με τα οποία θα μπορούσε να ταυτιστεί η πλειονότητα του κοινού. Και θα φτάσω να πω ότι ακόμα μας διδάσκει ότι την ταυτότητα μας την σφυρηλατούν οι δυσκολίες και την ποιότητα μας την επιδεικνύουμε κάτω από την πίεση δυσβάσταχτων πολλές φορές συμβάντων στη ζωή μας.
Βεβαίως, αν και πιο σκοτεινή από την πρώτη ταινία, το χιούμορ, με κύρια όπλα τις πραγματικά έξυπνες και καυστικές ατάκες και τον αυτοσαρκασμό, δε λείπει καθόλου και στη δεύτερη αυτή ταινία. Μάλιστα αναδεικνύεται και η λειτουργικότητα που μπορεί να έχει το χιούμορ στον κινηματογράφο, το οποίο, όπως στον Deadpool, μπορεί να γίνει ένα εργαλείο «ελάφρυνσης» των δραματικών σκηνών έτσι ώστε να κρατηθεί μια πολύ καλή ισορροπία καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας.
Γενικά ένα πολύ καλό και ποιοτικό(!) αποτέλεσμα, που οφείλω να ομολογήσω ότι δεν περίμενα πρώτον σε ένα blockbuster, δεύτερον σε μια περιπέτεια υπερηρώων και τρίτον σε σίκουελ (που συνήθως υπολείπονται σε αρτιότητα των πρώτων ταινιών.) Σίγουρα ένα μεγάλο μερίδιο για το αποτέλεσμα αυτό έχει και ο Ράιαν Ρέινολτς ο οποίος εναλλάσσεται με μεγάλη ευκολία ανάμεσα στο δράμα και στην κωμωδία χωρίς να γίνεται ούτε μελό στην πρώτη περίπτωση αλλά ούτε και γελοίος στη δεύτερη. Ο Ρέινολντς είναι ο Deadpool και δε θα μπορούσα να φανταστώ μετά από αυτές τις 2 ταινίες κάποιον άλλο που θα μπορούσε να παίξει αυτό τον ρόλο τόσο καλά και πειστικά.
Στους κινηματογράφους από 17 Μάη
Πέννυ Ψαρρά