A UNITED KINGDOM

Σκηνοθεσία: Amma Asante

Παίζουν: David Oyelowo, Rosamund Pike, Tom Felton, Terry Pheto.

Διαβάζοντας κάποιος την υπόθεση θα μπορούσε να πάει το μυαλό του σε ταινία της Disney, με τον μαύρο πρίγκιπα που ερωτεύεται μια λευκή, όμως όταν η υπόθεση είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα για τους ήρωες δε θα είναι και τόσο εύκολα κι ο δρόμος τους κάθε άλλο παρά με ροδοπέταλα θα είναι στρωμένος.

Στα 1947, μόλις λίγα χρόνια μετά τη λήξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου, ο διάδοχος του θρόνου της  Botswana Land Σερέτσε Κάμα (David Oyelowo) ο οποίος βρίσκεται στο Λονδίνο για να σπουδάσει νομικά, ετοιμάζεται να επιστρέψει στην πατρίδα του για να αναλάβει τα καθήκοντα του. Λίγο καιρό πριν φύγει από την πρωτεύουσα της Αγγλίας, στο δρόμο του εμφανίζεται μια νεαρή δακτυλογράφος η Ρουθ (Rosamund Pike), με την οποία ερωτεύονται ακαριαία και που χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες, αποφασίζουν ότι θέλουν να παντρευτούν και να ζήσουν μαζί.

Οι αντιδράσεις είναι πολλές και όλες εναντίον του ζευγαριού, από την οικογένεια της Ρουθ και τον αντιβασιλέα και θείο του στη Botswana Land ως την  Βρετανική αυτοκρατορία που ασκούν κάθε είδος πίεσης για να τους χωρίσουν. Όταν οι δυο νέοι αποφασίζουν να παντρευτούν αντί να υποκύψουν στις απειλές όσων τους θέλουνε χώρια, οι βρετανοί σε ανώτερες κυβερνητικές θέσεις πιέζουν τον Σερέτσε Κάμα να παραιτηθεί από τα καθήκοντα του ως βασιλιάς με όλους τους άμεσους και έμμεσους τρόπους, με υπερβολές και ψέματα προσπαθούν να καταφέρουν τους σκοπούς τους.

Στα χρόνια του άπαρντχαϊντ στη Νότια Αφρική, όπου ο ρόλος του ανθρώπου είναι στην ίδια αξία με εκείνη των ζώων – όταν ρίχνεις την αξία μιας κατηγορίας ανθρώπων, με βεβαιότητα πέφτει η αξία όλου του ανθρώπινου είδους- το ότι ένας μαύρος παντρεύτηκε με λευκή στην Αφρική αποτελεί σκάνδαλο και παράδειγμα που πρέπει να αποφευχθεί. Έτσι οι βρετανοί, με τους εργατικούς στο τιμόνι της χώρας και κοιτώντας μόνο τα συμφέροντα τους, συνεχίζουν με κάθε μέσο τον πόλεμο ενάντια στο ζευγάρι και στο λαό του. Είναι βέβαια κατανοητό ότι οι δυσκολίες δυναμώνουν τον έρωτα κι όταν από συναίσθημα αναβαθμίζεται σε δικαίωμα έκφρασης, το να μην κάνει κάποιος πίσω και να διεκδικήσει αυτό που επιθυμεί είναι μονόδρομος και δεν υπάρχει πισωγύρισμα.

Ενδιαφέρον έχουν οι ρατσιστικές διαθέσεις των λονδρέζων ενάντια στον μαύρο, κυρίως όταν τον βλέπουν να συνοδεύει τη λευκή, όπως επίσης και αναφορές «Όχι μαύροι, όχι Ιρλανδοί, όχι σκυλιά». Όμως ακόμα κι όταν πηγαίνουν στη Botswana Land συνεχίζεται ο ρατσισμός από τους λευκούς ενάντια στους μαύρους, μέσα στην ίδια τους τη χώρα, όπου οι μαύροι είναι μόνο για να υπηρετούν και οι λευκοί για να απολαμβάνουν, απαγορεύοντας την είσοδο σους μαύρους σε καταστήματα. –δεν υπάρχει εδώ που τα λέμε ουσιαστική  μετακίνηση από τα ναζιστικά πιστεύω στις αποικιοκρατικές απαιτήσεις-. Όμως και ο λαός της Μποτσουάνα δείχνει προκατάληψη απέναντι στη λευκή βασίλισσα του, ίσως όχι και εντελώς άδικα. Η αγνότητα όμως της καρδιάς των μαύρων και είναι πιο προοδευτική από τη λογική των μορφωμένων λευκών που τους κυβερνούν τα συμφέροντα τους.

Μια όμορφη ιστορία που δίκαια μεταφέρθηκε στους κινηματογράφους και αξίζει την προσοχή σας.

Από 31 Αυγούστου στους κινηματογράφους.