ΣΙΓΑ ΜΗ ΦΟΒΗΘΩ

ΣΟΦΙΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥ

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΛΕΛΑ ΣΤΡΟΥΤΣΗ

-Εκδόσεις Ψυχογιός, στη σειρά παιδί-

Η Σοφία Παράσχου, έχοντας εκδώσει δεκάδες βιβλία για παιδιά και εφήβους, και έχοντας διδακτορικό δίπλωμα στην παιδική λογοτεχνία, στο νέο της βιβλίο με τίτλο «Σιγά μη φοβηθώ», καταπιάνεται με ένα ευαίσθητο θέμα, τον σχολικό εκφοβισμό. Ένα ζήτημα που όλο και φουντώνει στις σύγχρονες κοινωνίες, αλλά και στην Ελλάδα, που για μια ακόμα φορά, αφήσαμε το πράγμα να φτάσει στο απροχώρητο, αν και οι ειδικοί και οι παιδαγωγοί, έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου χρόνια νωρίτερα. Το εν λόγω βιβλίο, οι εκδόσεις Ψυχογιός το κατατάσσουν στην σειρά Λωτός, για παιδιά 9-11 ετών, αν και προσωπικά νομίζω πως είναι ευχάριστο και για εμάς τους ενήλικες, είτε έχουμε παιδιά είτε όχι.

Η όλη ιστορία ξεκινάει με τον Λευτέρη, ένα παιδί που δέχεται σχολικό εκφοβισμό, από μια ομάδα μαθητών, θέλει να αντισταθεί, αλλά δεν βρίσκει το θάρρος. Η συγγραφέας μας δείχνει τα διλήμματά του, το πώς σκέφτονται τα παιδία και το πώς θα πρέπει να αντιδράσουν. Όμως η Παράσχου δε σταματάει εκεί, αναφέρεται και στην ενδοοικογενειακή βία, που συμβαίνει συχνά πυκνά στις μέρες μας και εκεί εμφανίζεται ένα άλλο, γενναίο παιδί για να δώσει τη λύση και να προστατέψει τα θύματα. Όσον αφορά τον κεντρικό ήρωα τον Λευτέρη, μετά από την επίσκεψη μιας συγγραφέως στο σχολείο του, που έχει γράψει το «Σιγά μη φοβηθώ», πρωταγωνιστεί δηλαδή και το ίδιο το βιβλίο εντός του βιβλίου, κι έπειτα κι από τη στήριξη του πατέρα του και θέλοντας να υπερασπιστεί τη φίλη του την Κατερίνα, που πέφτει επίσης θύμα σχολικού εκφοβισμού, βρίσκει το κουράγιο και φτάνει  έξω από την πόρτα που πρέπει να διαβεί για να σταματήσει τον φόβο. Θα τολμήσει;

Ενδιαφέρον βιβλίο, με όμορφη, ασπρόμαυρή και γλυκιά εικονογράφηση κώμικ. Τα βιβλία αυτής της ηλικία πρέπει να είναι ψυχαγωγικά, αλλά αν μπορούν να δώσουν και θετικά παραδείγματα είναι ό,τι καλύτερο. Αυτό κάνει και η συγγραφέας στην ιστορία της. Πρώτον βοηθάει τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει και δεύτερον τους προτείνει λύσεις. Σαφώς κι ένα βιβλίο δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, αλλά και με άλλα εργαλεία, συζήτηση στην αίθουσα, ενημέρωση, ψυχολόγους στα σχολειά, κι ενδιαφέρον από τους γονείς και τους δασκάλους, όχι μόνο για τα θύματα, αλλά και για τους θύτες, για να δούμε τι τους οδηγεί σε αυτές τις τακτικές, θα μπορούσε να βελτιωθεί η κατάσταση και να σωθούν καταρχάς ψυχές και ίσως κάποτε και ζωές.

Ε.Φ.Β.