Το Τραγούδι Της Αννέτας

Δήμητρα Ιωάννου

Το τραγούδι της Αννέτας

Μικρή, μικρή, μικρή εξομολόγηση. Δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τα ρομαντικά βιβλία. Δεν είναι ότι δεν είναι ενδιαφέρον θέμα ο έρωτας, ή ότι δεν αντέχω λίγο συναίσθημα, όμως δεν φτάνει αυτό για να με καθηλώσει ένα βιβλίο. Χρειάζεται κάτι παρα πάνω, κάτι το διαφορετικό. Φαντάζομαι πως δεν είμαι το μοναδικό άτομο που έχει τέτοια άποψη, δηλαδή έτσι θέλω να ελπίζω. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διαβάζω μυθιστορήματα του συγκεκριμένου είδους, γιατί πρώτη και κύρια αρχή μου  είναι να μην κρίνω ένα βιβλίο από το εξώφυλλο. Ή τον τίτλο. Ή τον συγγραφέα. Ή το είδος. Ποτέ δεν ξέρεις που κρύβεται μια νέα λογοτεχνική έκπληξη. Μια τέτοια έκπληξη ήταν και το πρώτο βιβλίο της Δήμητρας Ιωάννου (Κασσάνδρα-Το μυστικό της μάγισσας).  Έτσι, όταν συνάντησα Το τραγούδι της Αννέτας δεν δίστασα στιγμή να το ξεκινήσω έχοντας τις ανάλογες προσδοκίες. Και δεν έμεινα με το παράπονο. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί παρόμοιο μοτίβο με το προηγούμενο βιβλίο της, κινούμενη σε παρελθόν και παρόν, με το παρελθόν αυτή τη φορά τριγυρίζει στα Επτάνησα του 17^ου αιώνα. Ένας έρωτας στο τότε και ένας έρωτας στο τώρα. Η ιστορία του σύγχρονου ζευγαριού μοιάζει με μια πιο γενική και σκοτεινή εκδοχή του Ωραία μου Κυρία, ενώ παράλληλα υποβόσκει ένα από τα πιο ακανθώδη ζητήματα-εγκλήματα της ανθρωπότητας. Από την άλλη, οι δύο ερωτευμένοι της περιόδου της ενετοκρατίας, εκτός από τις κοινωνικές δυσκολίες, έχουν να αντιμετωπίσουν και την δράση του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Εντάξει δεν ήταν αυτός, αλλά είχε τον αέρα του τέλος πάντων. Στα συν του βιβλίου, η χρήση της τοπικής διαλέκτου και οι αναφορές σε συνήθειες και έθιμα της περασμένης εποχής μιας και βοηθούν στην δημιουργία ατμόσφαιρας για τον αναγνώστη. Ομολογουμένως για τα ελληνικά δεδομένα, δύσκολα βρίσκουμε σήμερα ιστορίες με τέτοιες ιδιαιτερότητες. Ιστορίες  που τολμούν να ταιριάξουν το καθημερινό με το αναπάντεχο, ή το δράμα με το μεταφυσικό, ή γενικά έχουν σαν αντικείμενο κάτι πέρα από το συνηθισμένο. Στην περίπτωση που και εσείς αναζητάτε ένα βιβλίο που να μην ακολουθεί την ασφαλή πεπατημένη οδό και παράλληλα να συγκινεί την ευαίσθητη πλευρά σας, δοκιμάστε να ακούσετε Το τραγούδι της Αννέτας. Κάτι μου λέει πως δεν θα χάσετε…

Okay